Φύτευση, άρδευση, κλάδεμα και λίπανση της Φιστικιάς

Φύτευση, άρδευση, κλάδεμα και λίπανση της Φιστικιάς

Οι φιστικιές στην Ελλάδα φυτεύονται συνήθως σε γραμμές ή σε ορθογώνια παραλληλόγραμμα.

Οι αποστάσεις μεταξύ των δένδρων είναι 7×7 m ή 7×6 m ή 6×6 μετρα.  Η σχέση αρρένων προς θήλεα είναι 1:7 εως 1:10.

Η θέση των αρρένων δένδρων στο δενδροκομείο πρέπει να είναι διάσπαρτη και τέτοια ώστε να εξασφαλίζεται η διασπορά της γύρης με τον άνεμο σε όλο το δενδροκομείο. Για τον υπολογισμό των δέντρων που χρειάζεστε ανατρέξτε στην σελίδα μας για τις αποστάσεις φύτευσης που μπορείτε να βρείτε εδώ  (άνοιγμα συνδέσμου).

Η φιστικιά είναι ανθεκτική στην ξηρασία, δίνει όμως μεγαλύτερη παραγωγή όταν ποτίζεται. Το πότισμα δίνει καλύτερα αποτελέσματα όταν γίνεται κατά το γέμισμα των καρπών (Ιούνιο με Αύγουστο). Τα συστήματα αρδεύσεως που εφαρμόζονται είναι οι λεκάνες, κατά σταγόνες (στάγδην) και εκτοξευτήρες.

Το κλάδεμα πρέπει να γίνεται αργά τον χειμώνα και πριν από το ξεκίνημα των οφθαλμών. Γενικά το κλάδεμα πρέπει να είναι ελαφρό και να αποσκοπεί στη διατήρηση του σχήματος και στην ανανέωση του καρποφόρου ξύλου. Από πλευράς φυτοπροστασίας έχει μεγάλη σημασία κατά το κλάδεμα να αφαιρούνται όλοι οι ξηροί κλάδοι και όσοι είναι προσβεβλημένοι από έντομα και ασθένειες, και να καταστρέφονται με καύση.

Η λίπανση αποτελεί καθοριστικής σημασίας καλλιεργητική επέμβαση για την παραγωγικότητα των δενδρυλλίων της φιστικιάς, αφού μέσω αυτής επιδιώκεται η συμπλήρωση της φυσικής γονιμότητας του εδάφους του δενδροκομείου, έτσι ώστε τα δένδρα να έχουν στη διάθεσή τους, εγκαίρως, όλα τα ανόργανα θρεπτικά στοιχεία, σε επαρκείς ποσότητες και σε αναλογίες ανταποκρινόμενες στις φυσιολογικές τους ανάγκες.
Η διαμόρφωση και εφαρμογή ενός αποτελεσματικού προγράμματος λίπανσης, στηρίζεται σε δεδομένα αναφερόμενα στη διάγνωση της τρέχουσας κατάστασης εφοδιασμού των δένδρων σε ανόργανα θρεπτικά στοιχεία (φυλλοδιαγνωστική), στην ανάλυση του εδάφους και στον τρόπο καλλιέργειας. Υπό συνθήκες αγρού, είναι ανέφικτη η απόλυτη ακρίβεια στη χορήγηση των αναγκαιων θρεπτικών στοιχείων, γι’ αυτό και βασικό κριτήριο της αποτελεσματικότητας της λίπανσης παραμένει πάντοτε, η συμπεριφορά των δένδρων σε ό,τι αφορά τη ζωηρότητα της βλάστησης και την ποσοτική και ποιοτική απόδοση αυτών. Είναι γεγονός, ότι κατά τα τελευταία έτη έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην κατανόηση της ανόργανης θρέψης της φιστικιάς και με τη χρησιμοποίηση σύγχρονων διαγνωστικών μεθόδων, η λίπανση τιον φυτειών έπαυσε να είναι τελείως εμπειρική και μπορεί να προσαρμόζεται αποτελεσματικότερα στις πραγματικές τους ανάγκες, υπό τις εκάστοτε εδαφοκλιματικές και καλλιεργητικές συνθήκες. Ωστόσο, η μεγάλη ποικιλομορφία που χαρακτηρίζει όλες αυτές τις συνθήκες, σε συνδυασμό με το έντονο φαινόμενο της παρενιαυτοφορίας και την περιορισμένη άρδευση – συχνά με αλατούχο νερό – επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τις ετήσιες ανάγκες των ώριμων δένδρων σε θρεπτικά στοιχεία, καθιστώντας έτσι ανέφικτη τη γενίκευση επί μέρους προγραμμάτων λίπανσης.

Η φιστικιά χρησιμοποιεί σχετικά μεγάλες ποσότητες αζώτου, φωσφόρου και καλίου, ενώ τα εδάφη στα οποία καλλιεργείται συνήθως, δεν διαθέτουν τις απαιτούμενες ποσότητες αζώτου, πολλές φορές δε, και καλίου ή φωσφόρου. Έτσι, η λίπανση που επικρατεί σε συστηματικά δενδροκομεία περιλαμβάνει απαραιτήτως αζωτούχα λιπάσματα κάθε χρόνο, συνδυαζόμενα ως επί το πλείστον με φωσφο- ροκαλιούχα, σε ειδικές δε περιπτώσεις και με ελλείποντα ιχνοστοιχεία, όπως ψευδάργυρο ή βόριο (βλ. τροφοπενίες ψευδαργύρου και βορίου).

Διετές φυτό στο χωράφι

Μολονότι, τα προγράμματα λίπανσης διαφοροποιούνται λίγο ή πολύ από φυτεία σε φυτεία, ή ακόμη και στην ίδια φυτεία, από έτος σε έτος, σε γενικές γραμμές τα στοιχεία Ν, Ρ και Κ χορηγούνται σε ίση περίπου αναλογία (1:1:1), και μόνο όταν επιζητείται ενίσχυση της βλάστησης δίδεται περισσότερο άζωτο. Ένα μέρος του αζώτου προστί-θεται στο έδαφος σε αμμωνιακή μορφή κατά τη διάρκεια του χειμώνα, μαζί με υπερφωσφορικό και καλιούχο λίπασμα. Την άνοιξη γίνεται συμπληρωματική προσθήκη αζωτούχου λιπάσματος, συνήθως με τη μορφή νιτρικής αμμωνίας. Όσον αφορά τις ενδεικνυόμενες ποσότητες λιπασμάτων, το θέμα είναι σύνθετο και η ορθολογική του αντιμετιοπιση προϋποθέτει εξατομικευμένες, κατά το δυνατόν, επεμβάσεις σε κάθε φυτεία. Ωστόσο, εντελώς ενδεικτικά, σημειώνονται οι εξής ποσότητες, που δείχνουν το μέτρο της εφαρμοζόμενης σήμερα λίπανσης σε πλήρως αναπτυγμένα δένδρα φιστικιάς: 2.0- 3.5 kg/δένδρο θειϊκής αμμωνίας, 1.0-2.0 kg/δένδρο υπερφωσφορικού και 1.0-1.5 kg/δένδρο θειικού καλίου, κατά τη χειμερινή περίοδο, και μέχρι 1.5 kg/ δένδρο νιτρικής αμμωνίας, σε δόσεις, κατά την περίοδο ανάπτυξης της βλάστησης (άνοιξη-αρχές θέρους). Το λίπασμα διασκορπίζεται και παραχώνεται στο έδαφος κυκλικά γύρω από το δένδρο σε μια ζώνη που αρχίζει σε μικρή απόσταση (0.75m) από τον κορμό και επεκτείνεται 1.00 m περίπου πέρα από την περιφέρεια της κόμης. Η δράση των φωσφοροκαλιούχων λιπασμάτων επιταχύνεται όταν δίδονται διαλυμένα στο νερό, με εγχύσεις ή μέσω κλειστού δικτύου άρδευσης.

Τέλος, θα πρέπει να τονιστεί η σπουδαία και εντελώς μοναδική επίδραση που ασκεί επί της γονιμότητας του εδάφους, η οργανική ουσία (χούμος) που δημιουργείται με την τακτική προσθήκη χωνεμένης κοπριάς ή χλωρής λίπανσης. Η ευεργετική επίδραση του χούμου αφορά κατά κύριο λόγο τις φυσικές ιδιότητες του εδάφους – πορώδες, υδατοχω- ρητικότητα, αερισμό – γεγονός που ευνοεί την ανάπτυξη και λειτουργία του ριζικού συστήματος των δένδρων και τη δράση των μικροοργανισμών.

πηγη:
 ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ & ΕΝΤΟΜΟΛΟΓΙΚΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΦΙΣΤΙΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
 Α. Χιτζανίδου
 Π.Α. Μουρίκης
 Κ.Δ. Χολέβας